ارتباط نمرات غربال‌گری حرکتی عملکردی و فاکتورهای منتخب آمادگی جسمانی در پسران تکواندوکار

مقدمه و هدف: تحقیقات اندکی ارتباط بین نمرات غربال­گری حرکتی عملکردی و فاکتورهای آمادگی جسمانی را در تکواندو مورد بررسی قرار داده­اند. هدف از تحقیق حاضر بررسی ارتباط نمرات غربال­گری حرکتی عمکلردی و فاکتورهای منتخب آمادگی جسمانی پسران تکواندوکار نوجوان بود. روش شناسی: تحقیق حاضر از نوع تحقیقات توصیفی همبستگی است. جامعه آماری تحقیق پسران نوجوان تکواندوکار شهر همدان بود . 60 ورزشکار (میانگین سنی 41/892/13 سال، جرم 24/8913/45 کیلوگرم، قد 35/3214/156 سانتی­متر) با روش نمونه گیری تصادفی  به­عنوان آزمودنی انتخاب شدند.  آزمودنی­ها بوسیله آزمون­های غربال­گری حرکتی عملکردی  و آزمون­های آمادگی جسمانی مورد ارزیابی قرار گرفتند. نرمال بودن داده­ها با استفاده از آزمون کلموگراف اسمیرنف بررسی شد. داده­ها با استفاده از آزمون­های رگرسیون خطی چند متغیره و همبستگی اسپیرمن تجزیه و تحلیل شدند ( 05/0P≤). نتایج: مدل نهایی رگرسیون نشان داد آزمون­های نشستن و رسیدن (001/0 p=) و اسکات تک پا (027/0 p=) توانستند به طور معنی­داری نمرات ترکیبی غربال­گری حرکتی عملکردی را پیش­بینی کنند (32/0  R Square=، 003/0 p=، 85/3 F=) . ارتباط معنی­داری بین زمان دو سرعت 20 متر (069/0 p=)، پرتاب توپ مدیسین به عقب (447/0 p=)، پرش عمودی جفت پا (094/0 p=)  و چابکی  (502/0 p=) با نمرات ترکیبی ترکیبی غربال­گری حرکتی عملکردی مشاهده نشد ( 05/0P≤). نتیجه­گیری: بر اساس مدل رگرسیون، از بین فاکتورهای آمادگی جسمانی، انعطاف­پذیری و استقامت اندام تحتانی با نمرات ترکیبی آزمون­های غربال­گری حرکتی عملکردی ارتباط معنی­دار داشتند. علت احتمالی این ارتباط را می­توان به آزمون­های لانچ خطی، گام برداشتن از روی مانع و بالا آوردن فعال پاها بصورت مستقیم که به انعطاف پذیری نیاز دارند، نسبت داد. از این­رو جهت بهبود نمرات غربال­گری حرکتی عملکردی تکواندوکاران توصیه می­شود انعطاف پذیری و استقامت اندام تحتانی در برنامه تمرینی آنها گنجانده شود.